Eén van de uitdagingen voor 2018 was het vinden van een goede balans tussen alles wat ik in een week moet doen. Het was uitdaging nummer 7 van de 12, maar voor mij eigenlijk wel de grootste uitdaging. In 2017 was de balans ver te zoeken. Ik had continu tijd tekort, was teleurgesteld in mezelf en had het gevoel dat ik te veel ballen in de lucht moest houden. In 2018 heb ik in de afgelopen maanden gelukkig al een aantal mooie stappen gemaakt. Deze hebben ook wel te maken met het veranderen van mijn manier van denken. In deze blog wil ik jullie graag vertellen over hoe ik het nu doe.
Er is een tijd voor alles
In 2017 was ik eigenlijk continu aan het werk of aan het opruimen of schoonmaken. Gezinstijd en echte quality time met Noah was er bijna nooit. Laat staan me-time.. In 2018 heb ik besloten dat er een tijd is voor alles. Op maandag, dinsdag en woensdag werk ik overdag. Noah is op maandag en dinsdag bij het kinderdagverblijf en heeft het daar gelukkig heerlijk. Op woensdag heeft hij een dagje met papa en komt hij qua aandacht niets tekort. Doordat hij overdag nog twee keer slaapt is er vaak al tijd voor een wasje en de badkamer of even dweilen. Als ik dan op donderdag vrij ben dan heb ik minder het gevoel dat ik er alleen voor sta. Dit geeft mentaal veel rust. Als Noah wakker is dan ben ik er voor Noah. We spelen dan gezellig samen, eten samen en doen ook wel een boodschapje. Schoonmaken? Dat dus even niet. Als Noah slaapt probeer ik met name in de ochtend zoveel mogelijk schoon te maken. Op de donderdag doe ik de was (behoorlijke klus ?) en de benedenverdieping en kook ik. Op vrijdag doe ik de bovenverdieping, boodschappen en kook ik ook.
Me- time
Als Noah in de middag zijn tweede slaapje doet heb ik even me-time. Ik kijk dan lekker even een serie terug op televisie, ga online shoppen of kruip gewoon lekker met een kopje thee op de bank met een tijdschrift. Heerlijk! Na een uurtje check ik dan zowel op donderdag als op vrijdag nog even mijn werkmail om de meest acute dingen weg te werken of maak ik nog een aantal foto’s voor mijn blog.
Weekend = gezinstijd
Het weekend probeer ik zoveel mogelijk vrij te houden voor gezinstijd. Vaak doen we nu op vrijdag al de weekboodschappen, zodat we in het weekend lekker kunnen ontspannen. We pakken meestal wel een klusje. Dit weekend hebben we bijvoorbeeld de schuur helemaal opgeruimd. Naast het klusje doen we leuke dingen met elkaar of juist gewoon helemaal niets. Sinds ik dit doe merk ik dat ik veel meer rust in mijn hoofd heb gekregen en alles langer vol kan houden.
En dan ook nog even bloggen..
Wat bloggen betreft is het soms wel nog een beetje zoeken. Ik ben nu minder streng voor mezelf. Soms lukt het, soms even niet. Als ik in de avond heel moe ben en alleen maar op de bank wil liggen, dan doe ik dat. Andere avonden heb ik juist veel zin om te bloggen en schrijf ik er zelfs 2 of 3. Ik laat het er voorlopig gewoon maar even lekker zijn. Dit maakt mijn blogplezier weer groter en brengt me weer terug naar de reden dat ik hiermee begonnen ben.
Doel bereikt?
Ik denk dat ik deze uitdaging aardig kan afvinken. Natuurlijk is alles dynamisch. Zodra Noah stopt met slaapjes zal ik opnieuw weer een modus moeten vinden. Voorlopig geniet ik maar even van de situatie zoals hij nu is.
Hoe organiseer jij alle dingen die moeten? Hoe voorkom jij dat het allemaal teveel wordt? En hoe zorg je voor een goede balans?
Dat is iets wat ik ook nog eens dringend moet doen. Ik denk er vaak over na, maar effectief plannen, dat is er al een tijdje niet meer van gekomen. Ik heb al vaker planningen gemaakt, maar nog niet sinds ik blog. Planningen zijn in het verleden altijd verloren of vergeten geraakt en ik vind het heel moeilijk om me er aan te houden. Maar toch zal ik het ook eens goed moeten doen, mijn tijd vervliegt en ik weet amper zelf wat ik elke dag gedaan heb met al mijn uren…
Bij mij is het vooral lastig als ik nooit eens even alleen thuis kan zijn. Dat nekt me. Verder kan ik me vrij goed aan mijn structuur en routines houden. Dat werkt ook het beste is mijn ervaring.