Toen ik zwanger was van Noah hoorden wij bij de 20 weken echo dat wij een jongetje kregen. Het is niet dat ik een hele sterke voorkeur had voor een jongen of een meisje, maar toch moest ik even wennen aan het feit dat ik zwanger was van een jongetje. Een aantal gedachten bleven maar door mijn hoofd spoken. Zo waren er 5 dingen waar ik ‘bang’ voor was. In deze blog deel ik ze en vertel ik hoe reëel mijn ‘angsten’ uiteindelijk bleken te zijn.
-
Het verschonen van de luier
Luiers verschonen kon ik prima, bij meisjes. Hoe alles precies werkt bij jongetjes en hoe je ze goed schoon kunt houden (en wat je wel en niet moet doen), daar wist ik helemaal niets van. Toch een beetje vreemd om als ‘meisje’ een jongetje te krijgen (al is het natuurlijk logisch dat er jongens geboren moeten blijven worden 😉). Ik moest er in ieder geval aan wennen dat er iets mannelijks in mijn buik groeide. Uiteindelijk kan ik – nu ik ook een dochter heb – zeggen dat ik het verschonen van een jongetje helemaal niet zo ingewikkeld vind en eigenlijk misschien nog wel makkelijker dan een meisje. Wel een tip: leg ‘er’ even een doekje op als je de luier open doet. Anders wordt je gegarandeerd ondergeplast! 😊.
-
Nu kan ik nooit lekker knutselen en koekjes bakken
Het leek me zo heerlijk om samen met mijn kind te kunnen tekenen en taarten en koekjes te bakken. Ik zag jongens voor me als kleine wezentjes die wilden stoeien en met auto’s wilden spelen. Dat laatste klopt. Mijn zoontje is dol op stoeien, rennen en racen met auto’s. Een huis vol met troep, vieze kleding, broeken met gaten en continu heel veel drukte. Dat laatste klopt. Mijn zoontje is dol op stoeien, rennen en racen met auto’s. Erg? Zeker niet! Het is een heerlijk enthousiast mannetje met bergen energie. Daarnaast is hij gelukkig net zo dol op tekenen, koekjes bakken en samen liedjes zingen. Ook zijn er genoeg meisjes die hier juist helemaal niet van houden. Totaal geen reële angst dus!
-
Er is vast geen leuke kleding te vinden..
Als echte shopaholic zag ik het kopen van allerlei leuke schattige jurkjes al aan mij voorbij gaan. Veel mensen gaven aan dat er voor jongens vaak niets leuks te koop is. Dit was even een lichte teleurstelling. Deze teleurstelling duurde gelukkig maar heel kort. Die mensen hadden het mis! Er is namelijk heel veel leuks te koop voor jongens! Super stoere, schattige en mooie truien, vesten en broekjes. Ik heb nog nooit eerder zoveel geshopt als de afgelopen 2 jaar 😉. Bij de Zeeman, de Hema en de ZARA verkopen ze enorm veel leuke dingen. Ook zijn er op Instagram heel veel leuke webshops te vinden die items op bestelling maken.
-
Ben ik wel een jongensmama?
Nog even los van wat ik dan wel of niet leuk vind om te doen was ik bang dat mijn zoontje mij niet leuk zou vinden. Wat als hij liever stoere dingen doet met de jongens en zijn papa? Wat als ik als mama niet leuk en stoer genoeg ben? Gelukkig was dit ook helemaal onzin. We kunnen heerlijk samen stoeien en rennen. En niemand krijgt zoveel kusjes en knuffels als ik krijg! Deze week zei hij voor het eerst ‘Mama lief’. Ook zijn allereerste kus was voor mij! Heeeeerlijk om de mama van een jongetje te zijn!
-
Misschien krijg ik nu nooit meer een meisje…
Diep van binnen had ik een diepe wens om een dochter en een zoon te krijgen. Helaas ging zwanger worden heel erg moeilijk. Toen we bij de 20 weken echo hoorden dat ons kindje gezond was kon ik mijn geluk niet op. Ook maakte het mij bij het eerste kindje niet zoveel uit wat het ging worden. Tenminste, dat dacht ik… Eenmaal wat verder in de zwangerschap was ik bang dat ik nooit moeder zou worden van een dochter. Toen ik voor de tweede keer opnieuw zwanger was verraste ik mezelf. Het maakte mij namelijk helemaal niet uit wat het geslacht van ons tweede kindje zou zijn. Ik was zo verliefd op Noah, dat een broertje voor Noah mij ook ontzettend leuk leek. Dat wij nu een dochter hebben vind ik ontzettend leuk en bijzonder. Toch weet ik zeker dat ik niet minder gelukkig was geweest met een tweede jongetje. Ik ben blij dat we niet zelf mogen kiezen of het kindje een jongetje of een meisje wordt. Het cliché ‘als het maar gezond is’ , is wat mij betreft zo ontzettend waar. Ik ben enorm dankbaar voor onze twee mooie lieve kanjers. Voor geen goud zou ik ze willen missen!
Had jij ook bepaalde angstige gedachten toen je zwanger was van een jongen of een meisje? En had je dit bij je eerste kindje? Of juist meer bij een tweede zwangerschap?
