All I want for Christmas

All I want for Christmas

Aangezien wij nooit echt grote Sinterklaasfeestvierders geweest zijn, beginnen bij mij rond deze periode altijd de voorbereidingen voor Kerst. Het hele jaar kijk ik altijd uit naar deze gezellige tijd waarin het weer donkerder wordt, we straks de kerstboom op gaan zetten en er weer kerstliedjes op de radio komen.

Weken van tevoren ben ik dan ook altijd bezig om voor iedereen een leuk cadeautje te vinden en na te denken over wanneer we Kerst gaan vieren en bij wie we dat doen.

All I want for Christmas this year

Normaal gesproken vieren we kerstavond met de hele familie en daarna altijd naar een kerstavond/nachtdienst in de kerk. Fantastisch om dit grote feest met elkaar te mogen vieren. Ook eerste en tweede Kerstdag staan altijd in het teken van samenzijn met de familie.

Dit jaar voelt het allemaal heel anders. Ook nu ben ik bezig met het nadenken over de cadeautjes, maar toch heeft Kerst nu nog een hele andere lading voor mij. Het enige wat voor mij namelijk echt telt dit jaar is het samenzijn met ons (complete!) gezin.

Mijn grootste droom

Precies op 25 december ben ik 37 weken zwanger. Ons kindje mag niet langer dan 37 weken in mijn buik blijven zitten. Dat ik het überhaupt durf te hebben over de 37 weken voelt al ontzettend onwerkelijk. Morgen ben ik 32 weken zwanger en mag ik terug naar het Meander. Wat een enorme mijlpaal. Toch is het mijn allergrootste droom om op 25 december niet meer (alleen) in het ziekenhuis te liggen. Het allerliefst wil ik samenzijn met ons gezin, met de mensen van wie ik zoveel houd. Wat zou het mooi zijn als ons kleinste ukje hier ook al bij aanwezig mag zijn.

32 weken echo

Vanochtend heb ik de 32 weken echo gehad. Ook daar zijn ze verrast over hoe goed het met mij en ons kindje gaat. De baby groeit keurig gemiddeld, er is nog steeds voldoende vruchtwater en de placenta is langzaam (mag wel wat sneller…) aan het optrekken. Daarnaast nu een keurige hoofdligging. Zal een natuurlijke bevalling dan toch nog mogelijk zijn? Na een hele heftige tijd lijkt het geluk nu steeds meer aan onze kant. De NICU zijn we inmiddels voorbij. Als ons kindje nu komt, dan zal het op de Medium Care terecht komen.

Ook deze laatste periode gaan we vol vertrouwen tegemoet. Nog steeds blijven er iedere dag kaartjes en berichtjes binnenkomen. Het geeft enorm veel kracht. Zo fijn om te merken hoeveel mensen er om ons heen staan. Hoeveel weken ik nog zwanger mag zijn weet ik niet. Ik probeer te genieten van iedere dag dat ik ons wondertje nog mag dragen. Het is een vechtertje, dat zich tot nu toe lekker niets aan lijkt te trekken van alle onrust die zich om ons heen regelmatig afspeelt. Dankbaar!

Comments

comments

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Close Me
Looking for Something?
Search:
Post Categories: