Dankbaarheid. Misschien is dat wel het woord wat ik de afgelopen dagen het vaakst heb uitgesproken en gevoeld.
Dit lijkt misschien een vreemd woord en niet passend bij de situatie waarin we op dit moment zitten. Een situatie waar onzekerheid gemakkelijk de overhand kan namen. Toch kan ik niet anders dan dankbaar zijn op dit moment. Naast één van de heftigste dingen die ik tot nu toe mee moet/mag maken in mijn leven, is deze periode ook wel één van de meest bijzondere.
Er zijn veel studies gedaan naar dankbaarheid. Zo zijn dankbaarheid met name helpen om je gelukkiger, positiever en emotioneel veerkrachtiger te voelen Mensen zijn hierdoor beter bestendig tegen stress en negatieve gebeurtenissen in het leven. En laten wij dat nu eens net heel goed kunnen gebruiken!
10.000 redenen tot dankbaarheid
Een week geleden dacht ik dat ons kindje zou komen. Ik had bloedverlies, gebroken vliezen en al duidelijke weeën. Na de longrijping en de weeënremmers was het hopen dat het nog op tijd was en dat deze aan zouden slaan. En dat deden ze! Ondertussen lig ik hier al een week. Ons kindje heeft nog een hele week mogen doorgroeien en hopelijk na vandaag nog een stukje meer. Hoe kan ik hier nu niet dankbaar voor zijn?
Nu al helemaal ons kindje..
Normaal gesproken ben ik iemand die maar door blijft rennen. Ik ben graag een goede werknemer, de perfecte mama en vriendin en als het even (lukt eigenlijk nooit hoor ?) is mijn hele huis ook altijd opgeruimd en netjes. Echt tijd voor rust en bezinning is er vaak niet. Tot nu! Al een hele week rust, samen met het kleintje in mijn buik. Genieten van de schopjes en alle andere bewegingen. Echt alleen even zwanger zijn. Fantaseren over een naam, over wat voor een kindje we zullen krijgen… Het voorbereiden van de babykamer komt straks wel weer. Ook kleertjes wassen hoeft voorlopig nog niet. Toch merk ik dat ik mij mentaal nu heel goed kan voorbereiden op de komst van ons kleine ukje en is mijn band met ons kleine vechtertje nu al heel erg sterk en intens. Zo mooi!
Zoveel liefde om ons heen
Op het moment dat het goed met je gaat lijken veel dingen vanzelfsprekend. Nu wij het best even pittig hebben merk ik hoeveel liefde er om ons heen is. Zoveel mensen die betrokken zijn, aan ons denken, voor ons bidden en duimen. Mensen die langskomen, kaartjes sturen… En bovenal ben ik trots op mijn gezinnetje. Dat mijn vriend en de kinderen het thuis zo enorm goed doen met elkaar. Dat ze elkaar helpen en steunen en dat het – ondanks dat het druk is – zo rustig verloopt voor Noah. We zijn heel sterk met elkaar en de liefde tussen ons allemaal wordt sterker. Trots en dankbaarheid. Wat heb ik een geluk dat mij zoveel mooie dingen mogen gebeuren in mijn leven.
Ik hoop dat wij deze dankbaarheid mogen blijven ervaren en dat ons kindje nog veilig even in mijn buik mag doorgroeien. Heel erg bedankt voor al jullie liefde en betrokkenheid. Het doet ons enorm goed te weten dat er aan ons wordt gedacht. Dit gevoel gun ik jullie ook. Probeer eens te bedenken waar je allemaal dankbaar voor mag zijn en heel even te genieten van dit heerlijke gevoel. Soms kan een mooie vrolijke paraplu een sombere regenbui eventjes heel erg mooi maken. Af en toe even op de stopknop en niet vergeten om je heen te kijken!
