Ouders van ondervoede baby misschien de cel in: terecht of onterecht?

Ouders van ondervoede baby misschien de cel in: terecht of onterecht?

Twee jaar geleden is er een baby van 7 maanden overleden aan de gevolgen van uitdroging en ondervoeding.  Zijn ouders, eigenaren van een natuurvoedingswinkel, gaven hun kindje 4 maanden lang alleen nog maar alternatieve melk en papjes. Deze ouders dachten dat hun kindje lactose- en glutenintolerant was omdat het kindje geen borst- of flesvoeding wilde drinken.

Toen het jongetje maar bleef overgeven bezochten de ouders een homeopaat die ze direct doorverwees naar het ziekenhuis. Helaas kwam alle hulp te laat en overleed de baby.

Gisteren moesten de ouders zich verantwoorden voor de rechtbank.

Terecht of onterecht?

Bovenstaande informatie was vandaag te lezen op verschillende nieuwswebsites. Mijn eerste reactie bestond uit boosheid. Hoe hebben deze ouders hun kindje zo kunnen laten verhongeren? Zo’n klein jongetje, nog helemaal afhankelijk van de ouders.  Dit was ook de reactie van de openbare aanklager. Hij vond het onbegrijpelijk dat de ouders dit hebben laten gebeuren.

Maar is dit wel zo? Hebben deze ouders met opzet hun kindje laten verhongeren? Hebben ze niet net als heel veel andere ouders gedaan wat zij dachten dat het beste was voor hun kindje? Hun idee van geneeskunde is anders dan dat van veel andere mensen. Binnen deze ideeën hebben zij gekozen voor wat zij dachten dat goed was voor hun kindje. Mensen die geen expert zijn geven elkaar allerlei adviezen op het gebied van voeding en andere problemen in de gezondheid. Het vertrouwen in de medische wereld is soms kleiner dan het vertrouwen in de kennis van mensen op een forum. Deze ouders hebben de keuze gemaakt om te gaan experimenteren met producten uit hun eigen winkel. Producten waar zij in geloofden. Ze gaven dit aan hun zoontje om hem beter te maken. Helaas met een dramatische afloop.

Wie is verantwoordelijk?

Hadden deze ouders naar een dokter moeten gaan voordat ze zelf van alles gingen uitproberen? Het lijkt alsof de ouders het vertrouwen in de medische wereld zijn kwijtgeraakt. En wat is de rol van ‘het consultatiebureau’ hierin geweest? Ook daar moet het vele afvallen toch zijn opgevallen?

Wat ik wel weet vanuit mijn omgeving is dat als je wel aan de bel trekt bij een arts je niet altijd serieus genomen wordt. Dat je soms weken of zelfs maanden moet wachten voordat je terecht kunt bij een kinderarts.

En de omgeving van de kinderen? De familie, vrienden… Hadden zij niet aan de bel kunnen trekken dat het zo slecht gaat met dit kindje? Wat als jij dit in jouw vriendengroep of familie ziet gebeuren? Doe jij er dan iets aan?

Dader of slachtoffer?

Gisteren stonden er twee ouders voor de rechtbank. Ouders die een kindje zijn verloren.  Misschien dader, maar zeker ook slachtoffer. Slachtoffer van hun eigen overtuiging. De overtuiging waarmee ze hun kindje hebben willen helpen.

Of een gevangenisstraf in deze situatie gaat helpen weet ik niet. Gelukkig hoef ik daar niet over te oordelen. Laten we hopen dat we een dergelijk nieuwsbericht nooit meer hoeven lezen.

Comments

comments

Delen:

16 Reacties

  1. Nadia
    mei 16, 2017 / 6:07 pm

    Persoonlijk vind ik dit wel een geval van ernstige verwaarlozing. Hoe je het ook wendt of keert, ze hebben hun baby laten verhongeren. Ze zullen wellicht met goede intenties gehandeld hebben door hun alternatieve wijze te volgen, maar ik vraag me af, hoe kun je het zo ver laten komen? Ik weet ook niet wat er mis is gegaan in de omgeving (geen oplettende familie, vrienden, consultatiebureau..?), want dit is echt verschrikkelijk en wens je niemand toe..

    • Marieke
      Auteur
      mei 19, 2017 / 9:56 pm

      Echt een hele lastige situatie is het… In ieder geval heel erg verdrietig voor iedereen. Ook voor de andere broertjes en zusjes trouwens…pfff..

  2. mei 17, 2017 / 4:18 am

    Ik vind het een moeilijk verhaal, want ja, ze hebben bewust ervoor gekozen om die andere papjes te geven, maar ze hebben er niet bewust voor gekozen om hun kind te laten verhongeren. Ze dachten dat ze goed deden.

    • Marieke
      Auteur
      mei 19, 2017 / 9:57 pm

      Ja, zo dubbel voel ik het ook. Ik probeer ook altijd het beste te doen voor mijn kindje. Maar wat als dat wat ik doe uiteindelijk niet de beste optie blijkt… zo vreselijk.. zou het mezelf ook enorm kwalijk nemen.

  3. mei 17, 2017 / 12:41 pm

    Het was in Belgie, dus ik weet niet of ze daar een consultatieburo hebben.
    Als ik de andere berichten hierover lees dan lees ik dat de baby van 6 kilo naar 4 kilo was afgevallen. Op zo’n moment moeten toch alle alarmbellen bij je gaan rinkelen en je als de wiedeweerga naar een arts of een ziekenhuis gaan? En niet een uur gaan rijden naar een homeopaat? Dan hebben we het toch over gezond boerenverstand? Zij dachten dat het kind (tegen alle gebruikelijke adviezen in) gebaat was bij quinoa- en boekweitmelk, maar als je kind vervolgens afvalt dan kun je daar toch je conclusies uit trekken? Ik begrijp daar dus echt niks van. In dit geval dader EN slachtoffer. Want ik kan me niet voorstellen dat ze dit expres doen, maar het kind is wel aan ondervoeding gestorven. Te triest voor woorden.

    • Marieke
      Auteur
      mei 19, 2017 / 9:59 pm

      Ja.. Ik kan me er ook niets bij voorstellen. Voor mij zou de dokter de eerste stap zijn voordat ik van alles zou aanbieden… Het is in ieder geval ontzettend triest idd.

  4. mei 18, 2017 / 2:00 pm

    Goed geschreven. Ik had het niet anders verwoord. Het is verschrikkelijk wat er is gebeurd. Ik moet er niet aan denken. Wat een honger en pijn heeft de kleine gehad. Ik word er gewoon misselijk van als ik er aan denk. Maar de ouders hadden oprecht (als ik het zo lees) de indruk dat ze er goed aan deden. Erger kunnen ze niet meer gestraft worden. Maar daarom zijn controles zo belangrijk. Dit had wellicht voorkomen kunnen worden. En wie weet heeft familie wel eens wat gezegd. Maar het is lastig oordelen vanuit de zijlijn. Vooral als de ouders je vol overtuiging vertellen dat het kind een intolerantie heeft. Pfff…

    • Marieke
      Auteur
      mei 19, 2017 / 10:00 pm

      Bedankt voor het compliment, Sheila! Ja, het maakt mij ook enorm verdrietig. Voor alle partijen ontzettend heftig.

  5. juni 9, 2017 / 6:39 am

    Ik vind dit echt een verschrikkelijke situatie. Zelf ben ik gluten intolerant en verschrikkelijk dat deze ouders zelf een diagnose hebben gesteld omdat hij zijn flesvoeding niet at… Iets wat uiteindelijk zijn leven heeft gekost.. Ze zullen vast wel gedacht hebben het beste met hun kind voor te hebben, maar ik heb hier geen woorden voor.

  6. juni 9, 2017 / 7:00 am

    Wat een vreselijke gebeurtenis. Ik denk dat deze ouders het al erg genoeg hebben door het verlies van hun kind. Wel vind ik het zorgelijk dat ze op deze manier konden handelen, waardoor hun kind niet de juiste zorg kreeg. Daar moet wel iets aan gedaan worden.

  7. juni 9, 2017 / 7:20 am

    Ik denk dat iedere ouder die een kind te eten geeft, dat doet met de beste intentie. Misschien is dat niet genoeg, maar je eigen kind ondervoeden door verkeerd eten te geven, vind ik geen reden om de ouder bij het kind weg te halen. Juiste begeleiding is een veel betere oplossing

  8. juni 9, 2017 / 7:27 am

    Wat een verschrikkelijk verdrietig verhaal! Ik denk dat elke ouder probeert zijn /haar kind op te voeden met de allerbeste bedoelingen. Mooi artikel.

  9. juni 9, 2017 / 7:32 am

    Wat een afschuwelijk verhaal….. Ik snap op zich dat als jouw kind geen melk verdraagt je naar alternatieven gaat zoeken. Maar wat ik me dan afvraag….Toen mijn zoontje de borst niet goed leegdronk werd hij elke dag gewogen om te kijken of het wel goed ging… Niet dus, toen is meteen ingegrepen door met flesvoeding bij te voedden… Die borstvoeding kwam daarna vanzelf. Is het kindje van het verhaal tussendoor wel gewogen?? Want dan hadden ze misschien op tijd kunnen ingrijpen…. Het is sowieso lastig er een mening over te vormen omdat je niet weet wat er precies allemaal gebeurt is. Feit blijft dat het vreselijk is!!

  10. juni 9, 2017 / 7:47 am

    Dit is natuurlijk wel een hele moeilijke. Je was er niet bij, leest enkel wat er in het artikel staat en weet dus niet wat er zich binnen het gezin exact heeft afgespeeld.. Ik geloof nooit dat de ouders dat met opzet gedaan hebben.. Het is zoals jij aanhaalt in je artikel, sommige hebben tegenwoordig meer vertrouwen in andere dan in een dokter. Wat jammer is, want deze mensen zijn daar uiteindelijk wel voor opgeleid. Wat de celstraf betreft: hopelijk krijgen ze er geen. Het is voor de ouders al erg genoeg dat ze hun kindje (door eigen toedoen?) verloren hebben en ze dat voor de rest van hun leven moeten meedragen.

  11. juni 9, 2017 / 8:19 am

    Wat verschrikkelijk. Waarschijnlijk wilde ze inderdaad het beste voor hun kind maar wat is het verhaal ban de omgeving? Zag niemand het? Misschien hadden ze geen opvangnet? Uiteindelijk zullen ze wel een straf krijgen maar uiteindelijk zijn ze al zwaar gestraft door hun kind te verliezen terwijl ze de beste bedoelingen hadden.

Laat een antwoord achter aan Tessa | Daily Inception Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Close Me
Looking for Something?
Search:
Post Categories: