Body positivity? Ik heb er moeite mee. Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel erg blij voor ieder persoon die zich trots kan voelen over zijn lichaam. Geweldig! Al zou je alleen maar trots zijn op bepaalde onderdelen van je lichaam, dan is body positivity al voor een groot deel geslaagd. Het feit dat je jezelf kunt accepteren, blij bent met je lichaam en dat ook gewoon durft te zeggen en uit te stralen… Mooi! Alleen… ik heb er dus moeite mee en dat is soms best lastig om uit te leggen.
Body posie…
Het is niet zo dat ik in een hoekje zit te huilen over hoe ik eruit zie. Dit is ook geen blog om medelijden op te roepen. Ik heb geen enorm negatief zelfbeeld. Het is alleen zo dat ik altijd wel dingen zie waar ik een beetje minder blij mee ben. En die onderdelen overheersen dan toch vaak en bepalen voor een groot deel hoe ik me op dat moment voel. Altijd ben ik wel op zoek naar verbetering. Het accepteren dat mijn lichaam is verandert na mijn zwangerschappen en nu ik ouder ga worden gaat bij mij niet helemaal vanzelf. Het maakt me onzeker. Dit heeft niet direct te maken met wat anderen van mij vinden, of wat ik tegenkom op social media. Ik ben gewoon enorm kritisch als het gaat om mijzelf. Over de body van een ander kan ik enorm positief zijn. Het is dus niet zo dat ik met een enorm kritische blik kijk naar alle mensen om mij heen. Het lijkt vaak gewoon alsof andere mensen zich meer raad weten met hun lichaam en manier van kleden. Zelf ben ik nog altijd zoekende naar hoe ik dit precies moet doen.
Onbegrepen
Wat ik soms lastig vind is dat ik mij niet altijd begrepen voel als ik dit zeg. Mensen kijken naar me, lachen een beetje en zeggen met dat ik toch wel de laatste mag zijn die ergens over moet ‘zeuren’en maken opmerkingen als: ‘Ik zou willen dat ik jouw lichaam had!’
En dat is dus voor mij wel een beetje lastig aan body positivity. Positief is mooi, maar wat als je dat soms even niet voelt? Ik voel mij soms een beetje onbegrepen. Alsof onzeker zijn tegenwoordig niet meer acceptabel is, behalve als andere vinden dat je daar een reden voor moet hebben. Dat andere mensen bepalen wie wel en niet onzeker mag zijn.
Zijn wie je bent
Ik vind het zo mooi als mensen blij zijn met wie ze zijn. Mensen die hun lichaam accepteren, trots zijn op wie en hoe ze zijn stralen iets heel moois uit. Het zou mooi zijn als we elkaar wat meer zouden steunen. Dat we trots niet af doen als arrogantie en dat je niet wordt aangevallen als je je eens kwetsbaar opstelt. Body positivity is voor iedereen. Onzekerheid ook. Mijn ‘body positivity’ is nog in ontwikkeling. Het gaat de goede kant op. Hopelijk kan ik- net als veel andere dappere mensen- over een tijdje ook aangeven dat ik trots en dankbaar ben voor mijn lichaam. Mijn lichaam dat al zoveel heeft overwonnen en zelfs afgelopen jaar nog heeft laten zien hoe sterk het is. Voorlopig zit ik in de fase dat ik tevreden ben over bepaalde delen van mijn lichaam. Voor nu is dat voor mij voldoende!
Hoe zit het met jouw Body Positivity? Ben jij trots op je lichaam? Hoe ga je om met gevoelens van onzekerheid?
