Afgelopen week was het na middag even stil op mijn blog. Vandaag wil ik deze blog even gebruiken om uit te leggen waarom het mogelijk de komende tijd even wat rustiger zal zijn. Het is voor nu belangrijk dat ik zoveel mogelijk rust kan pakken. Omdat deze blog ook mijn uitlaatklep is zal ik zeker niet helemaal niets delen, maar drie blogs per week zit er op dit moment helaas even niet in.
Rust rust rust..
De afgelopen drie weken heb ik een flinke stap terug gedaan. Zo ben ik voornamelijk thuis gaan werken, doe ik geen zware dingen meer in het huishouden en probeer ik tussendoor regelmatig even te gaan liggen om voldoende tot rust te komen. De mensen die mij kennen weten dat dit al heel wat is. Rust nemen is niet zo mijn ding. Mijn werk is iets waar ik enorm van geniet en mij graag voor de volle 100% geef. Dat dat nu even niet mogelijk is valt me zwaar. Ook een schoon huis is belangrijk voor een perfectionist als ik. Dit is normaal al een uitdaging met een dreumes, maar het (deels) loslaten ging dus ook niet heel gemakkelijk. Toch weet ik dat ik dit moet accepteren. Dat het wondertje in mijn buik nu belangrijker is dan alles. Dat niemand onvervangbaar is op het werk en dat het prima is om hulp te accepteren bij het schoonmaken. Klinkt eenvoudig, maar voor mij behoorlijk lastig.
Afgelopen week
En ondanks al deze maatregelen lag ik maandagmiddag op bed met heftige buikkrampen die ook maandagavond en nacht niet ophielden. Dinsdagochtend had ik opnieuw bloedverlies. Gelukkig stond mijn ziekenhuiskoffertje klaar en konden we dus snel naar het ziekenhuis. Opnieuw schrokken we er behoorlijk van. De eerste bloedingen begonnen toen ik precies 20 weken zwanger was. Nu was ik pas 23 weken zwanger, ook nog veel en veel te vroeg.
De artsen vertelden al direct dat ze niets voor mij konden doen als het nu ‘mis’ was. Na een aantal echo’s bleek ons kindje gelukkig in orde en voelde ik de rust weer een beetje terugkeren. Wat was ik enorm dankbaar toen ik het hartje zag kloppen en het kindje heerlijk zag rondzwemmen. Ook zorgden de krampen er gelukkig niet voor dat de bevalling op gang kwam. Vanwege de krampen moest ik toch blijven ter observatie. Woensdagavond mocht ik lekker weer naar huis.
En nu?
Het vertrouwen kwam net weer een beetje terug. Dit gevoel is even helemaal weg en zal echt opnieuw moeten groeien. Aanstaande dinsdag ben ik 24 weken zwanger. Dit voelt voor nu al een enorme mijlpaal. Woensdag hebben we opnieuw een controle in het ziekenhuis. Alle controles zullen vanaf nu daar plaatsvinden en dus niet meer bij de verloskundige. Iedere week is er op dit moment weer één. Ik hoop dit kindje nog heel lang in mijn buik te mogen houden. Wie weet kan ik aan het eind van mijn zwangerschap toch weer een beetje genieten. Voor nu vooral veel zorgen en spanning.
De komende weken komen er wel gewoon blogs online. Zo staat er al een toffe winactie klaar en ook een aantal andere blogs staan al op jullie te wachten. Wel zullen dit er wat minder zijn dan jullie van mij gewend zijn. Ik hoop op jullie begrip. Voor nu is het belangrijk om echt even rust te nemen en ben ik hier thuis heel hard nodig! x
Natuurlijk zullen we je blogs missen, maar het is zo belangrijk dat je nu zelf je rust pakt en zover mogelijk komt in je zwangerschap! X
Auteur
Dank je wel! Lief! X
Jeetje… Heel veel sterkte, hopelijk blijft je kindje nog een hele tijd zitten!