Lang leve de zwangerschap! Een periode vol verwachting, een roze (of in ons geval blauwe )wolk, veel winkelen (ook niet onbelangrijk) en ook een tijd waarin je opeens van iedereen lijkt te zijn.
Zoveel mensen (ook totaal onbekenden) moesten iets zeggen over mijn buik: Jij groeit lekker! Weet je zeker dat het er maar 1 is? Die zwangerschapsjas zul je voorlopig nog wel even nodig hebben, ook na de bevalling ben je ECHT niet direct al die kilo’s kwijt! en nog veel meer van dit soort opmerkingen heb ik dagelijks aan moeten horen.
Op dit moment ben ik al ruim 3 weken niet meer zwanger en wil ik jullie vertellen over de 36 weken en 6 dagen die ik zwanger mocht zijn. In dit blog deel 2 van mijn zwangerschap, het deel na de test. Er zal nog een deel 3 volgen omdat de zwangerschap voor mijn gevoel echt heeft bestaan uit 3 delen. Voor de test – na de test – verlof.
Deel 2…
In mijn vorige blog vertelde ik jullie al over het moment van testen… dat was achteraf 1 van de mooiste dingen aan zwanger zijn… de eerst 4 weken krijg je cadeau! Daar hoef je dus HELEMAAL niets voor te doen. Heel erg fijn is dat aangezien wij pas met 12/13 weken aan mensen wilden gaan vertellen dat er een kindje op komst was. Moest lukken dacht ik van tevoren.. wat is nu 12 weken?
Nou… 12 weken duren een eeuwigheid als je zo gelukkig bent dat de glimlach na de positieve test die op je gezicht is verschenen en ook de 8 weken erna niet meer af wil. Ik kan me niet herinneren dat een periode van 8 weken ooit zo lang heeft geduurd.
Gelukkig was het een mooie tijd. Veel klachten heb ik niet gehad en volop kunnen genieten van het idee dat er een klein wondertje in mijn buik aan het groeien was. Spannend was het zeker wel aangezien je ook niet echt ‘iets’ kunt voelen in deze fase van de zwangerschap.
Vrijwel direct na de test besloot ik me daarom aan te melden op zwangerschapspagina.nl om zo heerlijk alle tekenen van de zwangerschap te kunnen delen en zo te achterhalen of dat wat ik voelde ‘normaal’ was. In deze fase was ik heel veel op internet te vinden om van alles op te zoeken. Ik kwam erachter dat ik werkelijk NIETS wist van zwanger zijn, baby’s, borstvoeding, bevallen en ga zo maar door. Hoe moest mij dit ooit gaan lukken? En hoe kon ik er in februari al klaar voor zijn? Hoe deden anderen dat?
En toen..
Na de goede 12 weken echo deden wij met 15 weken nog een pret-echo om het geslacht van ons kindje te ontdekken. De medische 20 weken echo wilden wij daarvoor niet gebruiken. Al na 10 weken zwangerschap kreeg ik sterk het gevoel dat wij een zoon zouden krijgen. Tijdens de 15 weken echo bleek dit inderdaad te kloppen. Duidelijk zichtbaar een jongetje! Onze roze wolk werd op dat moment een blauwe wolk.
Tot de 20 weken echo durfde ik nog niet goed te beginnen met het kopen van spullen voor de babykamer. Echt uitkijken naar deze echo deed ik ook niet. Wat ik vooral merkte was spanning. Wat als er iets niet goed was? Ik begreep nu pas heel goed wat mensen bedoelden met de uitspraak ; ‘Als het maar gezond is!’
Eindelijk een beetje meer genieten…
Na een goede 20 weken echo begon het shoppen voor mij pas echt. Babykamer, kinderwagen, kleertjes, positiekleding en nog veel meer. In mijn volgende blog zal ik jullie hierover meer vertellen… een avontuur op zich om als nieuwe aanstaande mama je een weg te banen door alle babywinkels en lijsten met dingen die je ECHT nodig hebt.
Na de 20 weken echo kwam het besef dat ik nu toch echt al op de helft was en nog geen stap verder was qua voorbereiding. Paniek! Hoe kon ik straks een goede moeder zijn? Van veel mensen om mij heen hoorde ik dat dat echt wel goed zou komen. Na een paar dagen is het net alsof je het altijd al deed. Zou dat bij mij ook zo zijn? Later meer over mijn eerste week als kersverse mama…
Verlof..
Vanaf dit moment moest ik nog maar 12 weken werken tot aan mijn verlof. Heerlijk leek me dat! Je krijgt gewoon vrij. Wat ik me er precies bij voor moest stellen wist ik niet zo goed. Dat mensen druk zijn als de baby geboren is kon ik me nog enigszins voorstellen, maar die 4 – 6 weken voordat de baby geboren werd? Wat doe je dan in deze periode? In mijn volgende blog lezen jullie alles over mijn verlof en het einde van de zwangerschap dat toch iets anders verliep dan ik van tevoren had verwacht.
Wat een mooie buik had je! En bijzonder dat je al zo’n sterk voorgevoel had over de sekse van je baby. De twijfels over het moederschap vind ik herkenbaar.